In de gehele stad geldt een aanlijngebod van honden. Ook voor de Genneperparken. Het gebod maakt op veel medestadsbewoners geen indruk. Bovendien zijn ze ook niet intrinsiek gemotiveerd om hun hond kort bij zich aan de lijn te houden. Een stadsbewoner kan zich super vrij voelen bij een ‘pauze- wandeling’ door de Genneperparken en wil daar bij ook haar hond vrij zien rennen. Vrijheidsbeleving in de stad. Waar kan dat nog? Deze vrijheidsbeleving gaat ten koste van de vrijheid van marters, muizen, bunzing, egel, vogels, en zelfs planten, ten koste van de werking van de ecologische verbindingszone. Die verder op in de stad heel dun is. Een ruim veilig domein dat de Genneperparken met haar authentieke boerderijlandschap is juist van grote waarde voor de doorgang van de dieren en planten door de stad.
Enkele stadsboswachters hebben zich ingezet om publiek te wijzen op de schoonheid van het leven in de Genneperparken en de schadelijke effecten van de loslopende honden. Andere stadsboswachters wilden zich niet mengen in deze heikele materie. Vonden het belerend. Wat het juist ook is. Natuurliefhebbers gaven zich op voor de wandelingen en slechts een heel enkele hondenbezitter sloot aan. Wel heel fijn dat die aansloten en we elkaars belevingswereld konden delen. De sessie van wandelingen en tijdelijke borden in de Genneperparken heeft even voor wat onrust onder de niet aangelijnde community gezorgd.
